Ο κερατόκωνος ανήκει στις εκτασίες του κερατοειδούς και είναι μια διαταραχή στην οποία ο κερατοειδής λεπταίνει προοδευτικά και παίρνει σχήμα κώνου. Αυτό έχει σαν συνέπεια την παραμόρφωση και θόλωση της εικόνας. Προσβάλλει και τα δύο μάτια, αν και ο βαθμός της σοβαρότητας μπορεί να ποικίλει. Είναι αγνώστου αιτιολογίας αν και μπορεί να υπάρχει συσχέτιση με γενετική προδιάθεση. Η έναρξη της νόσου τοποθετείται στην εφηβική ηλικία, ενώ η εξέλιξη της είναι σπάνια στην τέταρτη δεκαετία της ζωής. Οι ασθενείς με κερατόκωνο πρέπει να αποφεύγουν το τρίψιμο των ματιών γιατί αποτελεί παράγοντα κινδύνου για περαιτέρω εξέλιξη της νόσου. Η εξέταση εκλογής για τη διάγνωση και παρακολούθηση του κερατοκώνου είναι η τοπογραφία κερατοειδούς. Σε πρώιμα στάδια η διόρθωση της όρασης γίνεται με γυαλιά ή φακούς επαφής.
Η θεραπεία σε προχωρημένο στάδιο κερατοκώνου και εφόσον υπάρχει εξέλιξη της νόσου είναι η διασύνδεση κολλαγόνου (CXL). Με τη μέθοδο αυτή αφαιρείται το επιθήλιο του κερατοειδούς, γίνεται ενστάλλαξη ριβοφλαβίνης και ακολούθως έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (UVA). Η μέθοδος αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τη σταθεροποίηση του κερατοειδούς και την ανάσχεση της περαιτέρω λέπτυνσής του.